By 39.
U odlikama Allahovog Poslanika sallallahu 'alejhi ve sellem je činjenica da je Allah u njegovom sallallahu 'alejhi ve sellem ummetu prikrio onoga čije djelo nije primljeno, dočim je prije ovog ummeta važilo da vjernici prinesu kurbane pa vatra pojede one koji su primljeni a ostavi druge koji nisu prihvaćeni, pa tako jedan Allahov rob postane razotkriven. U vezi ovoga Allah je rekao:
وَمَآ أَرْسَلْنَٰكَ إِلَّا رَحْمَةً لِّلْعَٰلَمِينَ ١٠٧
107 a tebe smo samo kao milost svjetovima poslali.
El-Enbija', 107
Kazao je Allahov Poslanik sallallahu 'alejhi ve sellem : „Ja sam milost i uputa.“ 1
Takođe: „Ja sam vjerovjesnik milosti“ 2
Veli šejh Albani rahimehullah : „Autor išareti na predaju koja je došla od selefa/prvih generacija muslimana u tefsiru Allahovog govora:
وَٱتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ ٱبْنَىْ ءَادَمَ بِٱلْحَقِّ إِذْ قَرَّبَا قُرْبَانًا فَتُقُبِّلَ مِنْ أَحَدِهِمَا وَلَمْ يُتَقَبَّلْ مِنَ ٱلْءَاخَرِ قَالَ لَأَقْتُلَنَّكَ قَالَ إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ ٱللَّهُ مِنَ ٱلْمُتَّقِينَ ٢٧
27 I ispričaj im o dvojici Ademovih sinova, onako kako je bilo, kada su njih dvojica žrtvu prinijeli, pa kada je od jednog bila primljena, a od drugog nije, ovaj je rekao: "Sigurno ću te ubiti!" – "Allah prima samo od onih koji su dobri" – reče onaj.
El-Maide, 27
Naime, bilježi Ibn Džerir rahimehullah u svom tefsiru (11715/206/10) i svom Et-Tarihu (69, 68/1) od nekolicine ashaba Allahovog Poslanika sallallahu 'alejhi ve sellem , od Ibn ‘Abbasa, Ibn Mes'uda i Enesa radijellahu anhum sljedeću predaju:
„Bilo je da se Ademu 'alejhisselam rodi muško novorođenče i sa njime (iz istog poroda) žensko novorođenče, pa bi on ženio muško iz jednog stomaka (poroda) sa ženskim iz drugog stomaka, a žensko iz prvog stomaka sa muškim iz drugog stomaka. I bijaše sve tako dok mu se ne rodiše dva sina koja se zvaše Kabil i Habil. Kabil se bavio sijanjem a Habil stočarstvom. Pa kada su prinosili žrtvu/kurban prinese Habil mladog debelog ovna, a prinese Kabil pregršt pšenice… pa siđe vatra i pojede Habilov kurban (tj.bijaše primljen) a ostavi Kabilov kurban pa se on rasrdi i reče: ‘Ja ću te ubiti!’ A Habil odgovori: ‘Zaista Allah prima samo od bogobojaznih'“.
Kažem: Lanac prenosilaca hadisa je dobar a njegovi prenosioci su povjerljivi, poput prenosioca kod imama Muslima rahimehullah .
Zatim, bilježi Ibn Džerir rahimehullah (11706) putem Ibn ‘Abbasa radijellahu 'anhuma (11713, 11709) slično prethodnom, te od Mudžahida i ‘Atijjeta rahimehumallah njihove govore slčno citiranom. Bilježi takođe Ibn Ebi Hatim rahimehullah trećim putem do Ibn ‘Abbasa radijellahu 'anhuma u skraćenoj verziji gdje nema pomena vatre. Kaže hafiz Ibn Kesir: Lanac prenosilaca je dobar. U istoj ocjeni ga prati Es-Sujuti u djelu Ed-Durru-l-mensur fi-t-tefsiri bi-l-ma'sur (273/2).
Što se tiče ovog nisam našao u značenja ovih predaja nijedan hadis koji se uzdiže do Vjerovjesnika sallallahu 'alejhi ve sellem (tj. da je isto Vjerovjesnik sallallahu 'alejhi ve sellem rekao). Na iste predaje je ukazao Rešid Rida rahimehullah u Tefsiru-l-menar a zatim je rekao (342/6): „Ove predaje su israilijati; njihove verzije koje dolaze od mufessira iz generacije selefa (tj.prvih muslimanskih tumača Kur'ana) se razlikuju, neke se slažu sa kazivanjem koje je kod Jevreja u Knjizi Postanka (Prva knjiga Starog zavjeta) a neke kazuju drugačije. U svim tim predajama nema ništa što se uzdiže do Vjerovjesnika sallallahu 'alejhi ve sellem, da prevagne u korist da je on sallallahu 'alejhi ve sellem to rekao.“
Kažem (tj.šejh Albani): „Međutim, može se reći da stanje i okolnost koji svjedoči ovim predajama status merfu’ predaje – koja seže do Poslanika sallallahu 'alejhi ve sellem – to da su ashbai i drugi složni na nj.značenjima, otuda je Ibn Kesir rahimehullah u svome djelu Et-Tarih (92/1) pripisao ove predaje imamima iz generacije selefa, a kao da je autor (tj.El-‘Izz ibni Abdusselam rahimehullah ) zbog istog razloga odlučno ovo uvrstio u odlike ovog ummeta. Takođe nam Allah pripovjeda o Jevrejima ono što ukazuje da je kod njih bilo poznato ovo kazivanje o vatri. Kaže Uzvišeni:
ٱلَّذِينَ قَالُوٓا۟ إِنَّ ٱللَّهَ عَهِدَ إِلَيْنَآ أَلَّا نُؤْمِنَ لِرَسُولٍ حَتَّىٰ يَأْتِيَنَا بِقُرْبَانٍ تَأْكُلُهُ ٱلنَّارُ قُلْ قَدْ جَآءَكُمْ رُسُلٌ مِّن قَبْلِى بِٱلْبَيِّنَٰتِ وَبِٱلَّذِى قُلْتُمْ فَلِمَ قَتَلْتُمُوهُمْ إِن كُنتُمْ صَٰدِقِينَ ١٨٣
183 Jevrejima koji govore: "Bog nam je naredio da ne vjerujemo nijednom poslaniku prije nego što prinese žrtvu koju će vatra progutati" – reci: "I prije mene su vam poslanici jasne dokaze donosili, a i taj o kome govorite, pa zašto ste ih, ako istinu govorite, ubijali?"
Alu-Imran, 183
Riječi Uzvišenog (u prijevodu) „… i taj (dokaz) koji govorite…“ su nedvosmislene da su vjerovjesnici u svrhu svoje iskrenosti predočavali jasne dokaze sinovima Israilovim, a od toga je i spomenuta vatra koja bi progutala prinesene žrtve/kurbane. Upravo ovo je ukupno jak svjedok u prilog kazivanju o Habilu, a Allah najbolje zna.
Među predajama koje ukazuju na navedeno je hadis ‘Ibn ‘Abbasa radijellahu 'anhuma gdje u nekim putevima prispjeća stoji ovaj izraz: „Dato mi je petero…prije bi vjerovjesnici odvajali petinu ratnog plijena pa bi došla vatra i to progutala.“ Ovo bilježi Buharija rahimehullah u svome djelu Et-Tarih, kao i El-Bezzar, El-Bejheki i Ebu Nu'ajm rahimehumullah , a isto se nalazi i kod Es-Sujutija rahimehullah u nj.djelu El-Hasais (134/3), međutim, nije progovorio o ovom hadisu po svojoj uobičajenoj praksi. Isti je zabilježen kod imama Ahmeda rahimehullah (301/1) ali u njemu ne postoji mjesto koje svjedoči u prilog vatre. On to bilježi od Ibn Omera radijellahu 'anhuma u izrazu: „Prije mene su velikim smatrali da se pojede (ratni plijen) i bijahu ga palili.“ Lanac nj. prenosilaca je dobar a izveden je u djelu El-Irva (285)
40.
Među odlikama Allahovog Poslanika sallallahu 'alejhi ve sellem jeste da je poslan sa jezgrovitim govorom, da je njegova priča sažeta, i da je prikladna Arapima u elokventnosti i jezičkim izražajnim sredstvima.
Ovo je iskazano u hadisu koji Omer radijellahu 'anhu prenosi od Poslanika sallallahu 'alejhi ve sellem da je rekao: „Data mi je jezgrovitost govora, a moje je kazivanje posve sažeto.“
Lanac ovog hadisa je slab kako sam to objasnio u djelu El-Ehadisu-d-da'ifeh (2864), zato sam isti naveo u djelu Da'ifu-l-džami'i-s-sagir (1048). međutim, u značenju prethodnog hadisa jeste ovaj:
„Dato mi je umijeće otpočinjanja govora, njegova jezgrovitost i završnica.“
Ovaj hadis je vjerodostojan, prenosi se kao hadis Ebu Musaa, Ibn Omera i drugih radijellahu anhum , stoga sam ga izveo u djelu Es-Sahihah (1483), a njegova je osnova u oba Sahiha i drugim zbirkama hadisa sa izrazom:
„Data mi je jezgrovitost govora, potpomognut sam strahom, i dok sam spavao dati su mi ključevi riznica Zemlje i stavljeni u moju ruku.“ Ovo bilježe Buharija i Muslim rahimehumallah , kao i ostali sakupljači hadisa preko Ebu Hurejre – neka je Allah zadovoljan njime i svim ostalim ashabima.
