By Rekao je Uzvišeni:
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ لَا تَتَّخِذُوا۟ بِطَانَةً مِّن دُونِكُمْ لَا يَأْلُونَكُمْ خَبَالًا وَدُّوا۟ مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ ٱلْبَغْضَآءُ مِنْ أَفْوَٰهِهِمْ وَمَا تُخْفِى صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ ٱلْءَايَٰتِ إِن كُنتُمْ تَعْقِلُونَ ١١٨
118 O vjernici, za prisne prijatelje uzimajte samo svoje, ostali vam samo propast žele: jedva čekaju da muka dopadnete, mržnja izbija iz njihovih usta, a još je gore ono što kriju njihova prsa. Mi vam iznosimo dokaze, ako pameti imate.
Alu-Imran, 118
Kaže Ibn Kesir rahimehullah :
„Rekao Ibn Ebi Hatim rahimehullah : Pripovjedao nam je moj otac koji veli: pripovjedao nam je Ebu Ejjub Muhammed ibnu-l-Vezzan: pripovjedao nam je ‘Isa ibn Junus od Ebi Hajjana Et-Tejmijja, od Ebi Zinba’ a on od Ibn Ebi Dihkaneta rahimehumullah koji kaže: Rečeno je Omeru ibn-l-Hattabu radijellahu 'anhu : ‘Ovdje ima jedan momak od stanovnika Hijera1, dobro pamti i piše, pa da ga uzmem za pisara? Reče (Omer): Ako to učiniš, onda si uzeo za vjernog prijatelja nekoga mimo vjernika.“
U ovom ajetu i ovoj predaji je dokaz da nije dozvoljeno koristiti se štićenicima islamske zemlje2kao pisarima u oblastima gdje se oni visoko uzdižu i nadmašuju muslimane, i gdje imaju uvid u unutrašnja pitanja muslimana za koja se plaši da ih oni ustupe neprijateljima (muslimana) s kojima se u ratu. 3
Rekao je šejh Ahmed Muhammed Šakir rahimehullah :
„Zaista su muslimani iskušani ovim žestokim belajem, i isto se raširilo među njima, i vidjeli su opasnost ovoga. U tome je pouka za one koji pouku primaju i stvari razmatraju – pa gdje su takvi?!“ 4
