By Rekao je Uzvišeni:
وَكَذَٰلِكَ أَعْثَرْنَا عَلَيْهِمْ لِيَعْلَمُوٓا۟ أَنَّ وَعْدَ ٱللَّهِ حَقٌّ وَأَنَّ ٱلسَّاعَةَ لَا رَيْبَ فِيهَآ إِذْ يَتَنَٰزَعُونَ بَيْنَهُمْ أَمْرَهُمْ فَقَالُوا۟ ٱبْنُوا۟ عَلَيْهِم بُنْيَٰنًا رَّبُّهُمْ أَعْلَمُ بِهِمْ قَالَ ٱلَّذِينَ غَلَبُوا۟ عَلَىٰٓ أَمْرِهِمْ لَنَتَّخِذَنَّ عَلَيْهِم مَّسْجِدًا ٢١
21 I Mi smo, isto tako, učinili da oni za njih saznaju, da bi se uvjerili da je istinito Allahovo obećanje i da u Čas oživljenja nema nikakve sumnje, kada su se između sebe o njima raspravljali, i rekli: "Sagradite na ulazu u nju zgradu, Gospodar njihov najbolje zna ko su oni." A onda oni do čijih se riječi najviše držalo rekoše: "Napravićemo na ulazu u nju bogomolju!"
El-Kehf, 21
Kaže šejh Eš-Šenkiti rahimehullah u svom tefsiru „Edvau-l-bejan“:
„Allah nije pojasnio ovdje ko su ovi ljudi do čije se riječi najviše držalo, da li su od muslimana ili od nevjernika. Ibn Džerir rahimehullah i drugi od mufesira su spomenuli u vezi ovih ljudi dva govora: Prvi da su to nevjernici; i drugi: da su oni muslimani. Njihov govor: „sigurno ćemo nad njima napraviti mesdžid“ upućuje da su muslimani, jer je pravljenje mesdžida od osobina muslimana, ne od osobina nevjernika. Ovo su rekli neki učenjaci. S druge strane, neko može reći da je pravljenje mesdžida/džamije na kaburovima od djela onih što su prokleti na jeziku Allahovog Poslanika sallallahu 'alejhi ve sellem, a ne od djela muslimana. Ovu meselu smo iscrpno i sa dokazima obradili u suri El-Hidžr u tefsiru Allahovog govora:
وَلَقَدْ كَذَّبَ أَصْحَٰبُ ٱلْحِجْرِ ٱلْمُرْسَلِينَ ٨٠
80 I stanovnici Hidžra su poslanike lažnim smatrali,
El-Hidžr, 80
„1
Rekao je Eš-Šenkiti rahimehullah2: „Znaj da ono što tvrde neki ljudi koji nemaju pri sebi znanja, o tome da Kur’an i sunnet ukazuju da je propisano na kaburovima praviti mesdžide, tvrde to pozivajući se na Kur'an, tj. na govor Uzvišenog (u prijevodu): „A onda oni do čije se riječi najviše držalo rekoše: napravićemo nad njima mesdžid“ , a pod sunnetom ciljaju na predaju koja stoji u Sahihu o tome da su na prostoru Vjerovjesnikove sallallahu 'alejhi ve sellem džamije bili kaburovi mušrika. Ovaj govor je totalno odbačen, a njegov zagovornik je od najneznanijih Allahovih stvorenja.
Što se tiče odgovora na dokazivanje ajetom iz sure El-Kehf, on je da se kaže: Ko su ti ljudi koji su rekli „sagradićemo nad njima mesdžid“ – jesu li od onih za kojima se povodi, ili su od nevjernika na koje se nije dozvoljeno ugledati?
Rekao je Ebu Dža'fer Ibn Džerir Et-Taberi rahimehullah kao što slijedi:
„Postoji razilaženje o tome ko je rekao ovaj govor. Da li je to skupina muslimana, ili su to bili nevjernici. Nakon što znaš ovo razilaženje, znaj da po tumačenju da su to rekli nevjernici nema nejasnoće da to njihovo djelo nije dokaz, jer niko nije kazao da se dokazuje ispravnost nečega djelima nevjernika, i ovo je nužno poznato (u vjeri). Po drugom govoru-tefsiru da su ovi ljudi bili muslimani, kao što na to upućuje spomen mesdžida jer je gradnja mesdžida od osobina muslimana – onda nije skriveno ni najmanje razumnom da govor nekih ljudi od muslimana iz minulih stoljeća da će oni uraditi to i to, da se takav govor ne može suprotstaviti jasnim i vjerodostojnim tekstovima koji su došli od Vjerovjesnika sallallahu 'alejhi ve sellem; samo to može zagovarati onaj kome je Allah oduzeo njegovu pronicljivost pa da govor ovih ljudi „mi ćemo nad njima izgraditi mesdžid“ stavi naspram govora Poslanika sallallahu 'alejhi ve sellem kada je u smrtnoj bolesti prije preseljenja u najuzvišenije društvo kazao: „Neka je Allahovo prokletstvo na Židove i kršćane, uzeli su kaburove svojih vjerovjesnika za bogomolje/mesdžide.“ Dakle, ovaj hadis ti očituje da je onaj ko slijedi ove ljude u njihovom podizanju mesdžida na kaburovima proklet na jeziku iskrenog, onoga kome se istinitost potvrđuje(tj.u riječima Poslanika sallallahu 'alejhi ve sellem), i ovo je jasno. A ko je proklet riječima Poslanika sallallahu 'alejhi ve sellem proklet je i u Allahovoj Knjizi, kao što je to vjerodostojno došlo od Ibn Mes'uda radijellahu 'anhu zbog riječi Uzvišenog (u prijevodu): „ono što vam Poslanik dadne – to uzmite.“ Zbog ovoga ajeta Ibn Mes'ud radijellahu 'anhu je nedvosmisleno rekao da su žene koje upliću tuđu kosu u svoju, kao i žene koje se tetoviraju, te ostali spomenuti uz njih u hadisu – da je svaka od ovih (žena) prokleta u Allahovoj Knjizi. Takođe govor Ibn Mes'uda radijellahu 'anhu ženi koja mu je rekla: Pročitala sam sve između dvije korice (Kur'ana) pa to nisam našla, kada joj je odgovorio: Ako si ga pročitala onda si to našla, a zatim je proučio plemeniti ajet (tj. El-Hašr:7). Ovome svjedoči i njegov poznati hadis koji je u oba Sahiha, kao i u drugim zbirkama3. Dakle, shodno ovome, zna se da je onaj ko napravi mesdžid na kaburovima proklet u Allahovoj Knjizi i na jeziku Njegovog Poslanika sallallahu 'alejhi ve sellem, te da nema dokaza za taj postupak u ajetu: „Napravićemo nad njima mesdžid“
Što se tiče dokazivanja time da je Vjerovjesnikov sallallahu 'alejhi ve sellem mesdžid u Medini sagrađen na mjestu gdje su bili kaburovi mušrika – pa odbačenost ovog dokaza je očita, jer je Vjerovjesnik sallallahu 'alejhi ve sellem naredio da se to groblje prerovi i odstrani što je u nj. bilo, tako da je taj prostor postao (čist) kao da na njemu nikada nije bio kabur, a zbog odstranjivanja groblja u cjelosti. Znači, ovo je jasno kao što se (i samo) razumije.
Dakle, konstatacija u koji nema nikakve sumnje je: nije dozvoljeno gradnja (bilo čega) na kaburovima, niti njihovo malterisanje gipsom (ili drugim materijalom), kao što to bilježi imam Muslim rahimehullah u svome Sahihu, takođe i drugi sabirači hadisa, od Ebu Hejjadža El-Esedija radijellahu 'anhu, da je rekao Alija radijellahu 'anhu: „Šaljem te sa zadatkom s kojim je mene poslao Allahov Poslanik sallallahu 'alejhi ve sellem: da ne ostaviš niti jedan kip osim da ga porušiš, i da ne ostaviš ijedan uzdignuti kabur osim da ga poravnaš (sa zemljom).“ 4
Takođe što je zabilježeno u Muslimovom Sahihu, ali i drugim zbirkama, od Džabira radijellahu 'anhu da je rekao: “Allahov Poslanik sallallahu 'alejhi ve sellem je zabranio da se malteriše gipsom na kaburu, da se sjedi na njemu, te da se gradi-zida na kaburu.“ 5
Ova zabrana je potvrđena od Poslanika sallallahu 'alejhi ve sellem, a on je rekao: „Kada vam nešto zabranim – klonite se toga“6, i rekao je Uzvišeni (u prijevodu): „Ono što vam Poslanik zabrani – ostavite to.“ (El-Hašr: 7). 7
